Yöneticiliğin en önemli kuralların başında analitik düşünme ve hareket etmek gelir. Liyakat esasıyla ekibini oluşturarak varlığını başarılı şekilde sürdürmesi için birtakım davranışları refleks haline getirmesi gerekmektedir. Bu refleks, ekibi ya da bağlı olduğu kurumun devamlılığı için değil; bilakis kendi istikbalinin sürekliliği için.
Kamu kurumunda makama gelmiş yöneticilerin başarısızlıklarındaki en büyük sebep, zamanla toplumdan kopmalarıdır. Hayattan ve toplumdan koparak kendilerini izole hale getirip, yaratmaları gereken yaşamsal çözümleri maalesef istenilen seviyede yapamaz hale geliyor. Hal böyle olunca toplumdan uzak şekilde verimsiz çalışma ortamında yaşamlarını sürdürürler.
Yöneticiler için hayatta kalmanın yolu, yöneticilerin hayatta kalmasıdır. Bu ne demek diyeceksiniz. Hayatta kalmak, günlük hayat akışından ve toplumdan kopmamak demektir. Kendini zihinsel sırça köşklere kapanmamaktır. Maalesef günümüzde bazı yöneticilerin ve makam sahiplerinin, insanlarda kopuk ve zihinsel sırça köşklerinde yaşadığına şahitlik ediyoruz. Bu yöneticilerin çalışmalarındaki başarılarını ya da başarısızlıklarını söylemeye gerek yok sanırım. Kamuda yönetici olmak, hayatını devletine vakfetmek, özel hayatından sıyrılıp, hayatının anonim olması demektir. Daha iyi çalışma yapmak için toplumun nabzını çok iyi tutması gerekir. Sahada neler olup bittiğinden haberdar olmayan yönetici, kademesi ne olursa olsun, başarısız olmaya mahkumdur.
Hayatta kalma stratejisini başarılı uygulayanların, liyakatli yönetici olduğunu net şekilde söyleyebiliriz. Liyakatın olduğu yerde nizam, düzen, disiplin olur. Hiçbir zaman halktan kopma, şımarıklık ve toplumdan izole bir hayat olmaz. O yüzden liyakat, kamusal düzende her ne koşulda olursa olsun alınması gereken ilk referans noktası olmalıdır. Osmanlı’ nın dağılma döneminde eğer ki Mustafa Kemal Atatürk ve arkadaşları liyakatli olmasalardı başarı gelebilir miydi? Her ne kadar ülkemizin banisi Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK olsa da kahramanlıklarıyla gurur duyduğumuz onlarca, yüzlerce kahraman yok mu tarihimizde? Demek ki liderin güçlü olması altındaki ekibin liyakatli olmasıyla ilintili bir durum. Toplumdan kopmayan, hayatın içinde olan ve liyakat sahibi yöneticilerin başarısız olma şansı yok!
İlk yorum yapan siz olun